Tekstschrijver it is!

Het is zover. Hij is er door. De kogel is door de kerk. Eigenlijk wist ik het al een tijdje, maar voordat ik het ook voor mezelf wilde erkennen? Tja, dat duurde nog even. Zo gaat dat in mijn hoofd. Want ondanks dat ik schrijven toch wel erg leuk vind, vond ik het toch kennelijk een grote stap om hardop te roepen dat dat is wat ik wil gaan doen.

Maar het is nu officieel zover. Ik word tekstschrijver! Ik wil schrijven voor bedrijven die zich bezig houden met dingen waar ik zelf ook blij van word. Daarbij moet je denken aan bedrijven binnen het sociale en maatschappelijke werkveld. Termen als sociale verandering, verbinding en innovatie horen daar wat mij betreft bij. Ik wil schrijven voor bedrijven die dingen anders en beter willen doen, duurzamer en slimmer. Zodat ik stiekem op die manier een bijdrage kan leveren aan een nèt wat mooiere wereld. Idealistisch? Jazeker, wel een beetje. Maar ja, daar word ik nu eenmaal blij van als praktisch idealist. En blij worden van wat je doet is zo belangrijk, dat heb ik echt geleerd de laatste maanden.

Ik was namelijk een beetje vergeten hoe het voelt als je ècht blij wordt van je werk. Natuurlijk: ik had leuk werk, fijne collega’s en een goed inkomen. Niks om over te klagen. Maar altijd als ik tegen onbekenden zei dat ik beleidsadviseur was, dan voelde ik een grinnikend lachje in mezelf opkomen. Want hoe leuk ik het ook vond, ik voelde me toch echt geen beleidsadviseur. Ik kreeg goede beoordelingen van mijn lieve leidinggevende Jacolien. En toch. Toch. Ergens klopte het gewoon niet. It wasn’t me.

It wasn’t me. En toch was ik er best goed in. Hoe goed kun je dan wel niet worden als je je vol overgave stort in iets waar je hart bij ligt? Volgens mij heel, heel goed! En dat is dan ook precies wat ik van plan ben. Ik wil een hele goede tekstschrijver worden!

Maar goed, daar ben ik nog lang niet. Of zoals we hier thuis altijd zeggen: “Petit à petit l’oiseau fait son nid”. Vrij vertaald: vogels bouwen hun nestje rustig aan, stap voor stap. En dat is precies wat ik ook ga doen.

Het is dus nu eerst tijd om een goed portfolio op te gaan bouwen. Met teksten over projecten en bedrijven waar ik blij van word. En als het klaar is? Dan wil ik mijn portfolio laten lezen aan mensen die inmiddels hun sporen wel hebben verdiend als tekstschrijver. Hopelijk komen mijn teksten dan door de ballotagecommissie. Want wat als ze me rauw opvreten en mijn droom in duigen laten vallen? Spannend!!
(En hier spreekt zij zichzelf de geruststellende gedachte toe: “Het komt wel goed. En als het niet goed komt, komt het ook wel weer goed”.)

Bron Foto: http://www.101woonideeen.nl

Een journalistiek dagje!

Zoals jullie weten onderzoek ik met liefde het brede journalistieke werkveld om daar mijn droombaan te vinden. En laat gisteren nou net een interessant journalistiek dagje zijn geweest.

Eerst een gesprek met verslaggever Remco in ’t Hof van RTV Noord. Wat een aardige vent is het toch! En wat een kennis van het journalistieke werkveld. Hij is natuurlijk niet voor niks naast zijn werk als journalist ook nog docent. Geweldig om te spreken over de ontwikkelingen binnen het vakgebied en hierover van gedachten te wisselen.

Daarna had ik mijn eerste bijeenkomst van Social Media Club 050. En die ging over niets minder dan de toekomst van de traditionele media.

Er vindt natuurlijk de laatste jaren een kaalslag plaats in onder andere de krantenwereld. Fusie na fusie. Reorganisatie na reorganisatie. Meer werk met minder mensen. Oude verdienmodellen staan al jaren onder druk. Want hoe ga je als krant geld verdienen als de lezer niet meer wil betalen? En wat doe je als het aantal abonnementen dagelijks terugloopt? Daar kwamen verschillende mensen, waaronder Alexander Pleijter, over spreken. Erg interessant en ik werd doodgegooid met taal die ik niet kende. De oortjes klapperden af en toe goed.

De insteek van de presentaties was hoe de traditionele media (met name kranten en televisie) zich zo kunnen vernieuwen dat ze ook in de toekomst het hoofd boven water kunnen houden. Ik vond dat persoonlijk niet een hele geweldige insteek. Dat kwam mede ook doordat ik niet de juiste verwachtingen had bij deze avond. Ik had verwacht dat er een toekomstvisie van de journalistiek geschetst zou worden. Een visie waarbij we met zijn allen konden mee dromen naar hoe het journalistieke werkveld in 2040 eruit zal zien.

Ik denk zelf dat het werkveld zal veranderen en dat er ook hier een geval van “cutting out the middlemen” zal plaatsvinden, zoals in zoveel sectoren. Dan worden we voor ons nieuws dus steeds minder afhankelijk van televisie en kranten en we gaan we steeds meer ons eigen nieuws verzorgen. Dat zie je wereldwijd ook al gebeuren met alle social media kanalen. Ik vind daarnaast dat de nadruk teveel lag op het commerciële aspect. Voor mij als buitenstaander voelde het alsof kranten vrij wanhopig op zoek zijn naar nieuwe verdienmodellen terwijl het erop lijkt dat de consument niet meer bereid is om te betalen voor nieuws dat hij ook gratis kan vinden. Dat neemt niet weg, dat het toch leerzaam was.

Enna van Duinen en ik hebben er voor de lol even over gebrainstormd. Wij denken dat de toekomst van de journalist er misschien wel als volgt uitziet. De functie van journalist zal de kant op gaan van het verzorgen van jouw persoonlijke nieuwsfilter. Je volgt via social media die specifieke journalisten die je interessant vindt op basis van jouw interesse, hobby’s en persoonlijke achtergrond. Journalisten zullen zich nog meer specialiseren. En jij abonneert je op hun nieuwsbrief of dagelijkse nieuwsfilter. Zo hoef je niet meer alle (social) media kanalen af te struinen voor de juiste informatie. Daarbij zorgt jouw journalist ervoor dat hij het nieuws blijft duiden en achtergrondinformatie blijft geven. Zoals hij nu ook doet. En misschien praat je zelf af en toe met hem bij tijdens een koffiemoment of een presentatie. Je wisselt kennis uit en inspireert elkaar misschien zelfs wel.

En het verdienmodel? Dat zit hem in de tijdswinst die je boekt. En tijd is immers geld. Je geeft hem maandelijks 10 of 20 euro voor het filteren van alle voor jou relevante informatie. Dat scheelt jou bergen tijd en hij heeft nog 500 abonnees die hetzelfde doen als jij. Zo is iedereen blij. Is het wat? Wij vonden van wel.

Maar goed, ik zal me verder niet teveel wagen aan brainstormsessies in een werkveld dat niet het mijne is. Hoe dan ook, Social Media Club 050 was leuk. Dit was de eerste en zeker niet de laatste keer. Ook het bijkletsen erna was top en zo heb ik weer allerlei leuke, nieuwe mensen ontmoet. Voor herhaling vatbaar dus. En wel 16 juni: een avondje over Big Data. Komt allen!